mrzeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mertì (stem *mьr-), from Proto-Balto-Slavic *mertéi, from Proto-Indo-European *mr̥-yé-tor, ye-present of *mer- (“to die”).

Pronunciation

• IPA^(key): /mʐɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕ
• Syllabification: mrzeć

Verb

mrzeć impf (perfective zemrzeć)

1. (intransitive, literary) to die (to stop living)

   Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation

Conjugation of mrzeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mrzeć
present tense	1st	mrę			mrzemy
	2nd	mrzesz			mrzecie
	3rd	mrze			mrą
	impersonal	mrze się
past tense	1st	marłem, -(e)m marł	marłam, -(e)m marła	marłom, -(e)m marło	marliśmy, -(e)śmy marli	marłyśmy, -(e)śmy marły
	2nd	marłeś, -(e)ś marł	marłaś, -(e)ś marła	marłoś, -(e)ś marło	marliście, -(e)ście marli	marłyście, -(e)ście marły
	3rd	marł	marła	marło	marli	marły
	impersonal	marto
future tense	1st	będę marł, będę mrzeć	będę marła, będę mrzeć	będę marło, będę mrzeć	będziemy marli, będziemy mrzeć	będziemy marły, będziemy mrzeć
	2nd	będziesz marł, będziesz mrzeć	będziesz marła, będziesz mrzeć	będziesz marło, będziesz mrzeć	będziecie marli, będziecie mrzeć	będziecie marły, będziecie mrzeć
	3rd	będzie marł, będzie mrzeć	będzie marła, będzie mrzeć	będzie marło, będzie mrzeć	będą marli, będą mrzeć	będą marły, będą mrzeć
	impersonal	będzie mrzeć się
conditional	1st	marłbym, bym marł	marłabym, bym marła	marłobym, bym marło	marlibyśmy, byśmy marli	marłybyśmy, byśmy marły
	2nd	marłbyś, byś marł	marłabyś, byś marła	marłobyś, byś marło	marlibyście, byście marli	marłybyście, byście marły
	3rd	marłby, by marł	marłaby, by marła	marłoby, by marło	marliby, by marli	marłyby, by marły
	impersonal	marto by
imperative	1st	niech mrę			mrzyjmy
	2nd	mrzyj			mrzyjcie
	3rd	niech mrze			niech mrą
active adjectival participle		mrący	mrąca	mrące	mrący	mrące
contemporary adverbial participle		mrąc
verbal noun		marcie

Derived terms

verbs

• domrzeć pf
• namrzeć pf
• obumierać impf, obumrzeć pf
• pomrzeć pf
• przymierać impf, przymrzeć pf
• umierać impf, umrzeć pf
• wymierać impf, wymrzeć pf
• zamierać impf, zamrzeć pf
• zemrzeć pf

 

adjectives

• obumarły
• wymarły
• zamarły

 

nouns

• pomór
• umarlak
• umarły
• umór
• umrzyk
• zmarły

 

Related terms

verbs

• morzyć impf
• uśmiercać impf

 

adjectives

• martwy
• śmiertelny

 

nouns

• mór
• śmierć

 

Further reading

• mrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mrzeć in Polish dictionaries at PWN