klęczeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *klęčati.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈklɛn.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: klę‧czeć

Verb[edit]

klęczeć impf

  1. (intransitive) to kneel (to rest on the knees)

Conjugation[edit]

Conjugation of klęczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klęczeć
present tense 1st klęczę klęczymy
2nd klęczysz klęczycie
3rd klęczy klęczą
impersonal klęczy się
past tense 1st klęczałem,
-(e)m klęczał
klęczałam,
-(e)m klęczała
klęczałom,
-(e)m klęczało
klęczeliśmy,
-(e)śmy klęczeli
klęczałyśmy,
-(e)śmy klęczały
2nd klęczałeś,
-(e)ś klęczał
klęczałaś,
-(e)ś klęczała
klęczałoś,
-(e)ś klęczało
klęczeliście,
-(e)ście klęczeli
klęczałyście,
-(e)ście klęczały
3rd klęczał klęczała klęczało klęczeli klęczały
impersonal klęczano
future tense 1st będę klęczał,
będę klęczeć
będę klęczała,
będę klęczeć
będę klęczało,
będę klęczeć
będziemy klęczeli,
będziemy klęczeć
będziemy klęczały,
będziemy klęczeć
2nd będziesz klęczał,
będziesz klęczeć
będziesz klęczała,
będziesz klęczeć
będziesz klęczało,
będziesz klęczeć
będziecie klęczeli,
będziecie klęczeć
będziecie klęczały,
będziecie klęczeć
3rd będzie klęczał,
będzie klęczeć
będzie klęczała,
będzie klęczeć
będzie klęczało,
będzie klęczeć
będą klęczeli,
będą klęczeć
będą klęczały,
będą klęczeć
impersonal będzie klęczeć się
conditional 1st klęczałbym,
bym klęczał
klęczałabym,
bym klęczała
klęczałobym,
bym klęczało
klęczelibyśmy,
byśmy klęczeli
klęczałybyśmy,
byśmy klęczały
2nd klęczałbyś,
byś klęczał
klęczałabyś,
byś klęczała
klęczałobyś,
byś klęczało
klęczelibyście,
byście klęczeli
klęczałybyście,
byście klęczały
3rd klęczałby,
by klęczał
klęczałaby,
by klęczała
klęczałoby,
by klęczało
klęczeliby,
by klęczeli
klęczałyby,
by klęczały
impersonal klęczano by
imperative 1st niech klęczę klęczmy
2nd klęcz klęczcie
3rd niech klęczy niech klęczą
active adjectival participle klęczący klęcząca klęczące klęczący klęczące
contemporary adverbial participle klęcząc
verbal noun klęczenie

Further reading[edit]

  • klęczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klęczeć in Polish dictionaries at PWN