głuchoniemy

Polish

Etymology

From głuchy +‎ -o- +‎ niemy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡwu.xɔˈɲɛ.mɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmɨ
• Syllabification: głu‧cho‧nie‧my

Adjective

głuchoniemy (not comparable, no derived adverb)

1. deaf-mute, deaf and dumb

Declension

Declension of głuchoniemy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	głuchoniemy		głuchoniema	głuchonieme	głuchoniemi	głuchonieme
genitive	głuchoniemego		głuchoniemej	głuchoniemego	głuchoniemych
dative	głuchoniememu		głuchoniemej	głuchoniememu	głuchoniemym
accusative	głuchoniemego	głuchoniemy	głuchoniemą	głuchonieme	głuchoniemych	głuchonieme
instrumental	głuchoniemym		głuchoniemą	głuchoniemym	głuchoniemymi
locative	głuchoniemym		głuchoniemej	głuchoniemym	głuchoniemych

Noun

głuchoniemy m pers (female equivalent głuchoniema)

1. (nominalized) deaf-mute person

Declension

Declension of głuchoniemy

	singular	plural
nominative	głuchoniemy	głuchoniemi
genitive	głuchoniemego	głuchoniemych
dative	głuchoniememu	głuchoniemym
accusative	głuchoniemego	głuchoniemych
instrumental	głuchoniemym	głuchoniemymi
locative	głuchoniemym	głuchoniemych
vocative	głuchoniemy	głuchoniemi

Derived terms

noun

• głuchoniemota

 

Further reading

• głuchoniemy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• głuchoniemy in Polish dictionaries at PWN