błyskotliwy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From błyskotać +‎ -liwy. First attested in 1743.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bwɨs.kɔtˈli.vɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ivɨ
  • Syllabification: błys‧kot‧li‧wy

Adjective[edit]

błyskotliwy (comparative błyskotliwszy, superlative najbłyskotliwszy, derived adverb błyskotliwie)

  1. brilliant, intelligent, quick-witted
    Synonyms: (archaic) błyskotny, inteligentny, lotny
  2. (archaic) sparkling (reflecting light as if giving off tiny sparks)
    Synonym: połyskujący

Declension[edit]

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Collocations[edit]

References[edit]

  1. ^ Gordian Wąsowski (1743) Kazania Moralne, na niektore Swięta, z Posłuszeństwa Swiętego[1], page 41

Further reading[edit]

  • błyskotliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błyskotliwy in Polish dictionaries at PWN