wybredzać
Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From wy- + bredzić + -ać.[1]
Pronunciation edit
Verb edit
wybredzać impf
- (intransitive) to sniff, to be picky (to be dismissive or contemptuous of something)
Conjugation edit
Derived terms edit
adjective
References edit
- ^ Boryś, Wiesław (2005) “wybredny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
Further reading edit
- wybredzać in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wybrydzać”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wybredzać, wybrydzać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wybredzać”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 806