spartolić

Polish

Etymology

From s- +‎ partolić.

Pronunciation

• IPA^(key): /sparˈtɔ.lit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔlit͡ɕ
• Syllabification: spar‧to‧lić

Verb

spartolić pf (imperfective partolić)

1. (transitive, colloquial) to botch (to perform (a task) in an unacceptable or incompetent manner)

   Synonyms: schrzanić, sfuszerować, sknocić, spartaczyć

Conjugation

Conjugation of spartolić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spartolić
future tense	1st	spartolę			spartolimy
	2nd	spartolisz			spartolicie
	3rd	spartoli			spartolą
	impersonal	spartoli się
past tense	1st	spartoliłem, -(e)m spartolił	spartoliłam, -(e)m spartoliła	spartoliłom, -(e)m spartoliło	spartoliliśmy, -(e)śmy spartolili	spartoliłyśmy, -(e)śmy spartoliły
	2nd	spartoliłeś, -(e)ś spartolił	spartoliłaś, -(e)ś spartoliła	spartoliłoś, -(e)ś spartoliło	spartoliliście, -(e)ście spartolili	spartoliłyście, -(e)ście spartoliły
	3rd	spartolił	spartoliła	spartoliło	spartolili	spartoliły
	impersonal	spartolono
conditional	1st	spartoliłbym, bym spartolił	spartoliłabym, bym spartoliła	spartoliłobym, bym spartoliło	spartolilibyśmy, byśmy spartolili	spartoliłybyśmy, byśmy spartoliły
	2nd	spartoliłbyś, byś spartolił	spartoliłabyś, byś spartoliła	spartoliłobyś, byś spartoliło	spartolilibyście, byście spartolili	spartoliłybyście, byście spartoliły
	3rd	spartoliłby, by spartolił	spartoliłaby, by spartoliła	spartoliłoby, by spartoliło	spartoliliby, by spartolili	spartoliłyby, by spartoliły
	impersonal	spartolono by
imperative	1st	niech spartolę			spartolmy
	2nd	spartol			spartolcie
	3rd	niech spartoli			niech spartolą
passive adjectival participle		spartolony	spartolona	spartolone	spartoleni	spartolone
anterior adverbial participle		spartoliwszy
verbal noun		spartolenie

Further reading

• spartolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spartolić in Polish dictionaries at PWN