Polish edit

Etymology edit

From s- +‎ konstatować.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /skɔn.staˈtɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skon‧sta‧to‧wać

Verb edit

skonstatować pf (imperfective konstatować)

  1. (transitive, literary) to affirm, to attest, to state
    Synonym: stwierdzić

Declension edit

Conjugation of skonstatować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skonstatować
future tense 1st skonstatuję skonstatujemy
2nd skonstatujesz skonstatujecie
3rd skonstatuje skonstatują
impersonal skonstatuje się
past tense 1st skonstatowałem,
-(e)m skonstatował
skonstatowałam,
-(e)m skonstatowała
skonstatowałom,
-(e)m skonstatowało
skonstatowaliśmy,
-(e)śmy skonstatowali
skonstatowałyśmy,
-(e)śmy skonstatowały
2nd skonstatowałeś,
-(e)ś skonstatował
skonstatowałaś,
-(e)ś skonstatowała
skonstatowałoś,
-(e)ś skonstatowało
skonstatowaliście,
-(e)ście skonstatowali
skonstatowałyście,
-(e)ście skonstatowały
3rd skonstatował skonstatowała skonstatowało skonstatowali skonstatowały
impersonal skonstatowano
conditional 1st skonstatowałbym,
bym skonstatował
skonstatowałabym,
bym skonstatowała
skonstatowałobym,
bym skonstatowało
skonstatowalibyśmy,
byśmy skonstatowali
skonstatowałybyśmy,
byśmy skonstatowały
2nd skonstatowałbyś,
byś skonstatował
skonstatowałabyś,
byś skonstatowała
skonstatowałobyś,
byś skonstatowało
skonstatowalibyście,
byście skonstatowali
skonstatowałybyście,
byście skonstatowały
3rd skonstatowałby,
by skonstatował
skonstatowałaby,
by skonstatowała
skonstatowałoby,
by skonstatowało
skonstatowaliby,
by skonstatowali
skonstatowałyby,
by skonstatowały
impersonal skonstatowano by
imperative 1st niech skonstatuję skonstatujmy
2nd skonstatuj skonstatujcie
3rd niech skonstatuje niech skonstatują
passive adjectival participle skonstatowany skonstatowana skonstatowane skonstatowani skonstatowane
anterior adverbial participle skonstatowawszy
verbal noun skonstatowanie

Related terms edit

noun

Further reading edit