podkuć

Polish edit

From pod- +‎ kuć.

podkuć pf (imperfective podkuwać)

(transitive) to shoe (e.g. a horse)
(intransitive, reflexive with się, colloquial) to gen up, to read up on, to bone up (learn for a while so that one gains more knowledge in a specific field)

Conjugation of podkuć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podkuć
future tense	1^st	podkuję			podkujemy
	2^nd	podkujesz			podkujecie
	3^rd	podkuje			podkują
	impersonal	podkuje się
past tense	1^st	podkułem, -(e)m podkuł	podkułam, -(e)m podkuła	podkułom, -(e)m podkuło	podkuliśmy, -(e)śmy podkuli	podkułyśmy, -(e)śmy podkuły
	2^nd	podkułeś, -(e)ś podkuł	podkułaś, -(e)ś podkuła	podkułoś, -(e)ś podkuło	podkuliście, -(e)ście podkuli	podkułyście, -(e)ście podkuły
	3^rd	podkuł	podkuła	podkuło	podkuli	podkuły
	impersonal	podkuto
conditional	1^st	podkułbym, bym podkuł	podkułabym, bym podkuła	podkułobym, bym podkuło	podkulibyśmy, byśmy podkuli	podkułybyśmy, byśmy podkuły
	2^nd	podkułbyś, byś podkuł	podkułabyś, byś podkuła	podkułobyś, byś podkuło	podkulibyście, byście podkuli	podkułybyście, byście podkuły
	3^rd	podkułby, by podkuł	podkułaby, by podkuła	podkułoby, by podkuło	podkuliby, by podkuli	podkułyby, by podkuły
	impersonal	podkuto by
imperative	1^st	niech podkuję			podkujmy
	2^nd	podkuj			podkujcie
	3^rd	niech podkuje			niech podkują
passive adjectival participle		podkuty	podkuta	podkute	podkuci	podkute
anterior adverbial participle		podkuwszy
verbal noun		podkucie

noun