osączyć

See also: osaczyć

Polish edit

From o- +‎ sączyć.

osączyć pf (imperfective osączać)

(transitive) to drain (to separate an excess liquid substance from something by putting it on something and letting the liquid drain from it or be absorbed into something else)

Conjugation of osączyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osączyć
future tense	1^st	osączę			osączymy
	2^nd	osączysz			osączycie
	3^rd	osączy			osączą
	impersonal	osączy się
past tense	1^st	osączyłem, -(e)m osączył	osączyłam, -(e)m osączyła	osączyłom, -(e)m osączyło	osączyliśmy, -(e)śmy osączyli	osączyłyśmy, -(e)śmy osączyły
	2^nd	osączyłeś, -(e)ś osączył	osączyłaś, -(e)ś osączyła	osączyłoś, -(e)ś osączyło	osączyliście, -(e)ście osączyli	osączyłyście, -(e)ście osączyły
	3^rd	osączył	osączyła	osączyło	osączyli	osączyły
	impersonal	osączono
conditional	1^st	osączyłbym, bym osączył	osączyłabym, bym osączyła	osączyłobym, bym osączyło	osączylibyśmy, byśmy osączyli	osączyłybyśmy, byśmy osączyły
	2^nd	osączyłbyś, byś osączył	osączyłabyś, byś osączyła	osączyłobyś, byś osączyło	osączylibyście, byście osączyli	osączyłybyście, byście osączyły
	3^rd	osączyłby, by osączył	osączyłaby, by osączyła	osączyłoby, by osączyło	osączyliby, by osączyli	osączyłyby, by osączyły
	impersonal	osączono by
imperative	1^st	niech osączę			osączmy
	2^nd	osącz			osączcie
	3^rd	niech osączy			niech osączą
passive adjectival participle		osączony	osączona	osączone	osączeni	osączone
anterior adverbial participle		osączywszy
verbal noun		osączenie