kroczyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *korčiti, from *korkъ. Cognate with Czech kráčet.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: kro‧czyć

Verb

kroczyć impf

1. (intransitive) to pace, to step, to stride, to strut

   Synonym: stąpać

2. (intransitive, figurative) to strive

   Synonym: dążyć

Conjugation

Conjugation of kroczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kroczyć
present tense	1st	kroczę			kroczymy
	2nd	kroczysz			kroczycie
	3rd	kroczy			kroczą
	impersonal	kroczy się
past tense	1st	kroczyłem, -(e)m kroczył	kroczyłam, -(e)m kroczyła	kroczyłom, -(e)m kroczyło	kroczyliśmy, -(e)śmy kroczyli	kroczyłyśmy, -(e)śmy kroczyły
	2nd	kroczyłeś, -(e)ś kroczył	kroczyłaś, -(e)ś kroczyła	kroczyłoś, -(e)ś kroczyło	kroczyliście, -(e)ście kroczyli	kroczyłyście, -(e)ście kroczyły
	3rd	kroczył	kroczyła	kroczyło	kroczyli	kroczyły
	impersonal	kroczono
future tense	1st	będę kroczył, będę kroczyć	będę kroczyła, będę kroczyć	będę kroczyło, będę kroczyć	będziemy kroczyli, będziemy kroczyć	będziemy kroczyły, będziemy kroczyć
	2nd	będziesz kroczył, będziesz kroczyć	będziesz kroczyła, będziesz kroczyć	będziesz kroczyło, będziesz kroczyć	będziecie kroczyli, będziecie kroczyć	będziecie kroczyły, będziecie kroczyć
	3rd	będzie kroczył, będzie kroczyć	będzie kroczyła, będzie kroczyć	będzie kroczyło, będzie kroczyć	będą kroczyli, będą kroczyć	będą kroczyły, będą kroczyć
	impersonal	będzie kroczyć się
conditional	1st	kroczyłbym, bym kroczył	kroczyłabym, bym kroczyła	kroczyłobym, bym kroczyło	kroczylibyśmy, byśmy kroczyli	kroczyłybyśmy, byśmy kroczyły
	2nd	kroczyłbyś, byś kroczył	kroczyłabyś, byś kroczyła	kroczyłobyś, byś kroczyło	kroczylibyście, byście kroczyli	kroczyłybyście, byście kroczyły
	3rd	kroczyłby, by kroczył	kroczyłaby, by kroczyła	kroczyłoby, by kroczyło	kroczyliby, by kroczyli	kroczyłyby, by kroczyły
	impersonal	kroczono by
imperative	1st	niech kroczę			kroczmy
	2nd	krocz			kroczcie
	3rd	niech kroczy			niech kroczą
active adjectival participle		kroczący	krocząca	kroczące	kroczący	kroczące
contemporary adverbial participle		krocząc
verbal noun		kroczenie

Derived terms

verbs

• okroczyć impf, okraczać pf
• (Middle Polish) pokroczyć impf, pokraczać pf
• przekroczyć impf, przekraczać pf
• rozkroczyć impf, rozkraczać pf
• wkroczyć impf, wkraczać pf
• wykroczyć impf, wykraczać pf

 

Related terms

adjective

• kroczny

 

noun

• krok

 

Further reading

• kroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kroczyć in Polish dictionaries at PWN