głowacz
See also: Głowacz
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *golvačь. By surface analysis, głowa + -acz.
Pronunciation edit
Noun edit
głowacz m animal
- any of various freshwater sculpins of the genus Cottus
Declension edit
Declension of głowacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | głowacz | głowacze |
genitive | głowacza | głowaczy |
dative | głowaczowi | głowaczom |
accusative | głowacza | głowacze |
instrumental | głowaczem | głowaczami |
locative | głowaczu | głowaczach |
vocative | głowaczu | głowacze |
Noun edit
głowacz m pers
Declension edit
Declension of głowacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | głowacz | głowacze |
genitive | głowacza | głowaczy |
dative | głowaczowi | głowaczom |
accusative | głowacza | głowaczy |
instrumental | głowaczem | głowaczami |
locative | głowaczu | głowaczach |
vocative | głowaczu | głowacze |
Noun edit
głowacz m inan
- (colloquial) cornflower (Centaurea cyanus)
- Synonyms: see Thesaurus:bławatek
Declension edit
Declension of głowacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | głowacz | głowacze |
genitive | głowacza | głowaczy |
dative | głowaczowi | głowaczom |
accusative | głowacz | głowacze |
instrumental | głowaczem | głowaczami |
locative | głowaczu | głowaczach |
vocative | głowaczu | głowacze |