atrybut

Polish

Etymology

Borrowed from French attribut, from Medieval Latin attribūtum.

Pronunciation

• IPA^(key): /atˈrɨ.but/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨbut
• Syllabification: at‧ry‧but

Noun

atrybut m inan

1. attribute (characteristic or quality)

   Synonym: wyróżnik

2. attribute (object that is considered typical of someone or some function)
3. (grammar) attribute (a word that qualifies a noun, a qualifier)
4. (computing) attribute

   atrybut pliku ― file attribute

Declension

Declension of atrybut

	singular	plural
nominative	atrybut	atrybuty
genitive	atrybutu	atrybutów
dative	atrybutowi	atrybutom
accusative	atrybut	atrybuty
instrumental	atrybutem	atrybutami
locative	atrybucie	atrybutach
vocative	atrybucie	atrybuty

Derived terms

adjective

• atrybutywny

 

Related terms

adjective

• atrybucyjny

 

noun

• atrybucja

 

Further reading

• atrybut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• atrybut in Polish dictionaries at PWN