Strona główna / Neurologia / Dyskopatia / Dystrakcja międzykolczysta
Zabieg dystrakcji międzykolczystej (tzw. stabilizacji międzywyrostkowej) wskazany jest w przypadkach, kiedy na wskutek przeciążeń struktur kręgosłupa dysk traci właściwości amortyzujące (ciemny dysk w obrazie MRI). Wówczas postępuje proces jego degeneracji, przebiegający ze zmianami w stawach międzywyrostkowych, czasem z wypukliną jądra miażdżystego oraz niestabilnością.
Stan ten charakteryzuje się przewlekającymi się, nawracającymi bólami krzyża, często promieniującymi do bioder, pośladków, nóg. W przypadku stenozy dynamicznej (zespołu wąskiego kanału kręgowego) Pacjenci podczas stania lub chodzenia przyjmują instynktownie pozycję pochyloną do przodu i najchętniej podpierają się np. laską lub o meble. Próba prostowania się przebiega z bólem i drętwieniem nóg.
Zabieg dystrakcji międzykolczastej polega na wprowadzeniu implantu pomiędzy wyrostki kolczyste, powodując tym samym zmniejszenie ucisku na struktury nerwowe, odciążenie krążka międzykręgowego oraz stawów międzykręgowych. Przy wcześnie wykonanym zabiegu możliwa jest częściowa regeneracja dysku.
Stosujemy różne implanty w zależności od wskazań.
Zabieg dystrakcji międzykolczastej wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, w ułożeniu na brzuchu. Jest dobrze tolerowany i bezpieczny, ponieważ podczas zabiegu nie penetruje się kanału kręgowego, nie ma styczności narzędzi lub implantu ze strukturami nerwowymi. Zachowuje się anatomię więzadłowo-mięśniową tylnej kolumny kręgosłupa. Na drugi dzień po zabiegu Pacjent opuszcza szpital. Powrót do pracy, sportu następuje po około 2-6 tygodniach.
Przewiń do góry