Liczby zespolone

Zbiór liczb rzeczywistych oznaczamy przez ${\bf R}$, a zbiór liczb zespolonych przez ${\bf C}$. Liczba zespolona $z \in {\bf C}$ może być zapisana w postaci
\begin{displaymath}
 z = a + bi \; , \quad \mbox{gdzie} \quad a, b \in {\bf R} \; ,
 \end{displaymath} (1)

a $i$ jest tzw. jednostką urojoną, spełniającą warunek
\begin{displaymath}
 i^2 = -1 \; .
 \end{displaymath} (2)

Potocznie zapisuje się: $i = \sqrt{-1}$.
  1. Dla każdej liczby zespolonej $z$ danej w postaci (1) definiuje się liczbę zespoloną sprzężoną względem $z$:
    \begin{displaymath}
 z^* = a - bi \; .
 \end{displaymath} (3)

    Spełnione jest:
    \begin{displaymath}
 zz^* = (a +bi) (a - bi) = a^2 + b^2 \; ,
 \end{displaymath} (4)

    a więc $zz^* \in {\bf R}$ i $zz^* \geq 0$. Oczywiście, $zz^* = 0$ wtedy i tylko wtedy, gdy $z = 0 + 0i = 0$.
  2. Moduł liczby zespolonej $z$ definiuje się jako
    \begin{displaymath}
 \vert z\vert = \sqrt{zz^*} = \sqrt{a^2 + b^2} \; .
 \end{displaymath} (5)

    Z powyższej definicji wynika, że $\vert z\vert$ jest liczbą rzeczywistą nieujemną. $\vert z\vert = 0$ wtedy i tylko wtedy, gdy $z = 0$.
  3. Dla każdej liczby zespolonej $z$ danej w postaci (1) definiuje się
    - część rzeczywistą $z$:
    \begin{displaymath}
 \mbox{Re}z = \frac{1}{2} (z + z^*) = a \; ,
 \end{displaymath} (6)

    - część urojoną $z$:
    \begin{displaymath}
 \mbox{Im}z = \frac{-i}{2} (z - z^*) = b \; .
 \end{displaymath} (7)

    Re$z$ i Im$z$ są więc liczbami rzeczywistymi.
  4. Działania arytmetyczne w zbiorze liczb zespolonych: dla $z_1 = a + b i$ i $z_2 =c + di$ określa się:
    - sumę:
    \begin{displaymath}
 z_1 + z_2 = (a+ bi) + (c + di) = (a + c) + (b + d)i \; ,
 \end{displaymath} (8)

    - iloczyn:
    \begin{displaymath}
 z_1 z_2 = (a+ bi) (c + di) = ac + bci + adi + bdi^2 = (ac - bd) + (bc + ad)i \; .
 \end{displaymath} (9)

    Oba działania są przemienne. Dla każdej liczby zespolonej $z \neq 0$ można skonstruować odwrotność $z^{-1}$,
    \begin{displaymath}
 z^{-1} = \frac{z^*}{zz^*} = \frac{a - bi }{ a^2 + b^2} \; ,
 \end{displaymath} (10)

    tak, że zachodzi
    \begin{displaymath}
 zz^{-1} = 1 \; .
 \end{displaymath} (11)

    Działania arytmetyczne w zbiorze liczb zespolonych są więc analogiczne do działań w zbiorze liczb rzeczywistych.
  5. Definicja liczby sprzężonej zespolonej (3), zastosowana do sumy i iloczynu liczb zespolonych, daje
    \begin{displaymath}
 (z_1 + z_2)^* = z_1^* + z_2^* \; ,
 \end{displaymath} (12)


    \begin{displaymath}
 (z_1 z_2)^* = z_1^* z_2^*\; .
 \end{displaymath} (13)

    Także w zastosowaniu do obliczania odwrotności otrzymujemy
    \begin{displaymath}
 (z^{-1})^* = (z^*)^{-1} \; .
 \end{displaymath} (14)

  6. Dowodzi się, że
    \begin{displaymath}
 e^{\phi i} = \cos\phi + i \sin\phi \; , \quad \mbox{gdzie} \quad \phi \in {\bf R} \; ,
 \end{displaymath} (15)

  7. Liczba zespolona $z \neq 0$ może być zapisana w tzw. postaci wykładniczej,
    \begin{displaymath}
 z = r   e^{\phi i} \; ,
 \end{displaymath} (16)

    oraz w równoważnej postaci trygonometrycznej:
    \begin{displaymath}
 z = r\cos\phi + i   r \sin\phi \; ,
 \end{displaymath} (17)

    gdzie $r$ jest liczbą rzeczywistą nieujemną, a $\phi \in [0, 2\pi)$. łatwo sprawdzić, że
    \begin{displaymath}
 r = \vert z\vert = \sqrt{a^2 + b^2} \; .
 \end{displaymath} (18)

    Wielkość kątowa $\phi$ nazywana jest argumentem liczby $z$. Jest ona wyznaczona jako rozwiązanie układu równań
    \begin{displaymath}
 \begin{array}{rcl}
 \cos\phi & = & \frac{a}{\sqrt{a^2 + b...
 ...\sin\phi & = & \frac{b}{\sqrt{a^2 + b^2}} \; ,
 \end{array}
 \end{displaymath} (19)

    należące do przedziału $[0, 2\pi)$. Dla $z = 0$ mamy $r = 0$, a wartość $\phi$ jest nieokreślona.
    Postacie: wykładnicza i trygonometryczna liczby zespolonej $z$ są wygodne przy obliczaniu potęg $z$ o dowolnym wykładniku całkowitym (dodatnim lub ujemnym), oraz ułamkowym (wyciąganie pierwiastków). W szczególności, odwrotność liczby $z$, patrz równ. (10), przedstawić można w postaciach:
    \begin{displaymath}
 z^{-1} = \frac{1}{r} \; e^{-\phi i} = \frac{1}{r}   \cos\phi - \frac{i}{r}   \sin\phi \; ,
 \end{displaymath} (20)

    które wynikają z równ. (15) i (16).
  8. Rozważmy wielomian stopnia $n$ zmiennej zespolonej $z$, o współczynnikach zespolonych:
    \begin{displaymath}
 W^{(n)}(z) = a_n z^n + a_{n-1} z^{n-1} + \ldots + a_0 \; .
 \end{displaymath} (21)

    Ważnym problemem jest określenie, czy taki wielomian ma pierwiastki (rozwiązania równania $W^{(n)}(z) = 0$). Tzw. podstawowe twierdzenie algebry glosi, źe wielomian (21) ma dokładnie $n$ pierwiastków, $z_1, z_2, \ldots , z_n$, (niekoniecznie różnych), tak, że możliwe jest przedstawienie iloczynowe:
    \begin{displaymath}
 W^{(n)}(z) = a_n (z - z_1)(z - z_2) \cdots (z - z_n) \; .
 \end{displaymath} (22)

    Twierdzenie to nie zachodzi dla wielomianów zmiennej rzeczywistej. Np. wielomiany $\quad W^{(2)}(x) = x^2 + 1 \quad$ i $\quad W^{(4)}(x) = x^4 + 4 x^2 + 3 \quad$ nie mają żadnych pierwiastków rzeczywistych.
  9. Liczby zespolone spełniające warunek
    \begin{displaymath}
 z^* = z \; ,
 \end{displaymath} (23)

    (czyli liczby zespolone, których część urojona Im$z = 0$) mają wszystkie własności arytmetyczne liczb rzeczywistych. Wygodnie będzie więc utożsamiać te liczby z liczbami rzeczywistymi. W tym sensie będziemy dalej uważać zbiór liczb rzeczywistych R za podzbiór zbioru liczb zespolonych C (co zapisuje się w postaci R $\subset$ C), a równanie (23) za warunek definiujący liczbę rzeczywistą.
  10. Liczby zespolone spełniające warunek
    \begin{displaymath}
 z^* = -z \; ,
 \end{displaymath} (24)

    (czyli liczby zespolone, których część rzeczywista Re$z = 0$) nazywane są liczbami urojonymi. Liczby te można zapisać w postaci $z = bi$, gdzie $b$ jest liczbą rzeczywistą. Suma dwóch liczb urojonych jest liczbą urojoną, ale iloczyn dwóch liczb urojonych jest zawsze liczbą rzeczywistą (ujemną).

Edyta Malolepsza 2000-12-20