Diabazy są skałami żyłowymi. Skład jest podobny do składu gabra: około 50% plagioklazu – najczęściej labradoru, 40% piroksenu, pozostałe 10 % stanowią hornblenda, biotyt, oliwin, kwarc. Są to skały ciemne, niekiedy szare lub zielonawe. Charakteryzuje je struktura porfirowa lub drobnokrystaliczna. Dostrzega się prakryształy skaleni lub minerałów maficznych. Diabaz jest skałą pospolitą – w Polsce występuje w Sudetach, Górach Świętokrzyskich i okolicach Krakowa. Wykorzystywany jest jako materiał budowlany i drogowy. W kamieniołomie Niedźwiedzia Góra eksploatowane są diabazy jako najstarsze skały wulkaniczne odsłonięte w rejonie krakowskim. Fragment jednej z intruzji o miąższości 44 m jest eksploatowany od 1902 na potrzeby drogownictwa. Wydobycie ułatwia cios słupowy. Wydobycie jest prowadzone w obrębie grubego 30 m sillu tkwiącego wśród utworów górnego karbonu. Żyłę tą tworzy skała zbliżona swym wyglądem do bazaltu, znana jest powszechnie jako diabaz z Niedźwiedziej Góry.
Planowana jest budowa kopalni diabazu w pobliżu Sadów Dolnych.