×
Słownik języka polskiego PWN* · święcić. 1. «nadawać czemuś charakter sakralny przez modlitwę i pokropienie wodą święconą». 2. · święcić się. 1. «być ...
święcić (język polski) · angielski: (1.1) hallow; (2.1) celebrate · wilamowski: (1.1) vȧjn.
święcić - mieć szczególne osiągnięcia lub powodzenie w jakiejś dziedzinie.
7 dni temu · świecić ... Słońce świeci. The sun is shining. Księżyc świeci. The moon is shining. Ta lampa słabo świeci. This lamp is shining weakly.
Więcej pytań
Słownik języka polskiego PWN* · święcić. 1. «nadawać czemuś charakter sakralny przez modlitwę i pokropienie wodą święconą». 2. · święcić się. 1. «być ...
świecić (język polski) · świeciłem · świeciłeś · świecił · świeciliśmy · świeciliście · świecili ...
1. świecić: świecić (wysyłać światło) (księżyc, słońce, światło). to shine ... 2. świecić (błyszczeć): czyjeś oczy świecą radością · sb's eyes shine [ or glitter] ...
Święcić (to shine) conjugation. PL. Translat. ja. ty. on/ona/ono. my. wy. oni. Present tense. ja. święcę. I shine. ty. święcisz. you shine. on/ona/ono.
święcić = en to bless volume_up · święci {męskoosobowy} · święcone {nijaki} · święcenie {nijaki} · święcenia {liczba mnoga} · święcony {przymiotnik rodzaju ...