Słownik języka polskiego PWN* · zwlec — zwlekać I. 1. «zdjąć coś z trudem».

Zwleczenie się z łóżka w sobotę było męką. Literature. — Możemy pospać jeszcze..

Czarny robi szkopom sałatkę z pomidorów – anonsował Jagiełło. Kilku ludzi zwlokło się leniwie ze swoich stanowisk. Po drugim celnym strzale Niemcy…

M. zwleczenie się, zwleczenia się. D. zwleczenia się, zwleczeń się. C. zwleczeniu się, zwleczeniom się. B. zwleczenie się, zwleczenia się. N. zwleczeniem się

M. zwleczenie, zwleczenia. D. zwleczenia, zwleczeń. C. zwleczeniu, zwleczeniom. B. zwleczenie, zwleczenia. N. zwleczeniem, zwleczeniami. Ms. zwleczeniu

zwleczenie. dopuszczalne w grach (i). zwlec. zwlec. występowanie, Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, ...

niezwlekanie n, zwleczenie n, zwłoka ż · czas. zwlec, zwlekać ndk. związki frazeologiczne: etymologia: (1.1) pol. zwlekać + -anie. uwagi: tłumaczenia:.

zwlec (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. zwlekać). (1.1) aspekt dokonany od: zwlekać.

Zwlókł się z łóżka i zaczął stukać pięścią w drzwi, krzyknął: - Prowadź do śledczego, wszystko podpiszę. Literature.

hasło, typ hasła, frekwencja, kategoria, uwagi. [ZWLECZENIE], 0. kontakt - telefon: 566 210 331, e-mail: slownik16@ibl.waw.pl