«o roślinach, zwierzętach, ogrodzie itp.: zostać pozbawionym opieki człowieka i wrócić do stanu naturalnego». 2. «stracić cechy człowieka cywilizowanego».
zdziczeć (język polski) edytuj. wymowa: . znaczenia: czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. dziczeć). (1.1) stać się dzikim · odmiana: (1.1) koniugacja III.
«o roślinach, zwierzętach, ogrodzie itp.: zostać pozbawionym opieki człowieka i wrócić do stanu naturalnego». 2. «stracić cechy człowieka cywilizowanego».
Więcej pytań
Co to znaczy Zdziadzieć?
Co to znaczy Zdzichu?
Co to znaczy Zdębieć?
Co to znaczy Zdzierca?
zdziczeć - stracić potrzebę kontaktu z innymi ludźmi i umiejętność odpowiedniego zachowania się w kontaktach z nimi.
Umrzeć, krzyczeć, mogę zdziczeć. Die, cry, let me fry.
zdziczeć intransitive verb. (perfect) zdziczeję, zdziczał, zdziczeli1. (stać się dzikim) [roślina, zwierzę] to run wildogród zdziczał the garden has run ...
zdziczeć · Definicja. 1. wrócić do stanu, jaki obowiązuje w przyrodzie, gdy nie wpływa na nią człowiek · Kwalifikacja tematyczna. CZŁOWIEK I PRZYRODA · Cytaty ...
Przykładowe zdania z " zdziczeć ". Odmiana Odmieniaj. Czasem był wykończony zmęczeniem, bliski stanu zdziczenia, oczy omiatające stół, zanim rozdano karty.
zdziczeć - tłumaczenie na angielski oraz definicja. Co znaczy i jak powiedzieć "zdziczeć" po angielsku? - run wild.
Synonimy do słowa zdziczeć: 1. zwyrodnieć, zdegenerować się, wynaturzyć się, zezwierzęcieć, zezwierzęcić się, zdemoralizować się, zdeprawować się, spodleć, ...