×
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «zakwestionować prawdziwość czegoś» · 2. «pozostać w sprzeczności z czymś» · 3. «nie uznać czegoś».
Więcej pytań
zaprzeczyć (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. zaprzeczać, przeczyć).
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «zakwestionować prawdziwość czegoś» · 2. «pozostać w sprzeczności z czymś» · 3. «nie uznać czegoś».
zaprzeczyć - powiedzieć, że to, co wcześniej ktoś powiedział, nie jest prawdą.
Inni wyszukiwali również
Tłumaczenie hasła "zaprzeczyć" na angielski · deny · contradict · no denying · undeniable. denying it. Pokaż więcej [...] ...
zaprzeczać < f. dk. zaprzeczyć> CZ. cz. nieprzech. · 1. zaprzeczać (kwestionować): · 2. zaprzeczać (negować):.
zaprzeczyć {czasownik} · 1. general. volume_up · gainsay [gainsaid|gainsaid] {czas.} zaprzeczyć (też: przeczyć, kwestionować, zaprzeczać) · 2. "czemuś".
zaprzeczyć - tłumaczenie na angielski oraz definicja. Co znaczy i jak powiedzieć "zaprzeczyć" po angielsku? - negative, neg., neg, contravene, disaffirm.
zaprzeczać <‑cza; f. dk. zaprzeczyć> [zapʃetʃatɕ] CZ. cz. nieprzech. · 1. zaprzeczać (kwestionować prawdziwość): · 2. zaprzeczać (negować):.