zamykać (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [zãˈmɨkaʨ̑], AS: [zãmykać], zjawiska fonetyczne: nazal. . znaczenia: czasownik przechodni niedokonany ( dk.
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «zamknąć drzwi pomieszczenia, w którym się przebywa» · 2. «o oknach, drzwiach i przedmiotach mających zamki: zostać ...
shut [verb] to move (a door, window, lid etc) so that it covers or fills an opening; to move (a drawer, book etc) so that it is no longer open.
Verb edit · (transitive) to close, to lock, to shut antonym △ · (transitive) to bring an end to, to conclude, to wrap up · (transitive) to lock up, to put away · ( ...
zamykać [zamykam|zamykałbym] {czasownik niedokonany} · 1. general. volume_up · close [closed|closed] {czas.} zamykać (też: zamknąć, zamykać się, pozamykać, ...
zamykać zob. zamknąć. Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę. Zobacz więcej w naszym serwisie o "zamykać". Popularne słowa.
zamykać - powodować, że coś staje się niemożliwe do osiągnięcia lub zrozumienia.
zamykać się - stykać ze sobą swoje skrajne lub rozłożone części.
Zawiasy mają zamykać te drzwi samoczynnie. The hinges on this thing are always swinging the door shut.
