zabronić pf (imperfective zabraniać). (transitive) to deny, to disallow, to forbid [with dative 'to someone', along with infinitive 'to do something' or ...

za•bronić -onię, -onią; -oń•cie. Słownik języka polskiego PWN* · zabronić — zabraniać «nie pozwolić». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.

zabronić (język polski) ; pozostałe formy. czas zaprzeszły, m, zabroniłem był, zabroniłeś był, zabronił był, zabroniliśmy byli, zabroniliście byli, zabronili ...

zabronić - nie pozwolić na wykonywanie jakichś działań bądź na korzystanie z czegoś.

Sprawdź tutaj tłumaczenei polski-angielski słowa zabronić w słowniku online PONS! Gratis trener słownictwa, tabele odmian czasowników, wymowa.

Słownik języka polskiego PWN*. zabronić — zabraniać «nie pozwolić».

zabroniony volume_up {przym. m.} · banned volume_up · forbidden volume_up · prohibited volume_up. Przykłady użycia. Przykłady ...

Nie możesz niczego zabronić moim uczuciom tak jak ja. You can't forbid my feelings any more than I can.

zabronić - tłumaczenie na angielski oraz definicja. Co znaczy i jak powiedzieć "zabronić" po angielsku? - ban, forbid, taboo, tabu, disqualify, DQ, forbode.

~gosc # 2013-02-04. zabronić to także porozdawać broń wszystkim lub części osób zamieszkujących jakiś teren/budynek/cokolwiek