vagabond [noun] an old word for a person having no settled home, or roving from place to place, especially in an idle or disreputable manner.
Włóczęga – osoba tułająca się po świecie, często trudniąca się żebractwem; Włóczęga – wędrówka po świecie bez jasno określonego celu ...
Synonimy · rajza · łazęga · łazikostwo. Zagraj z nami!
włóczęga2 < l.mn. -gi [ lub -ędzy], D. -gów> RZ. r.m. odm. f in sing. włóczęga. vagrant. włóczęga. vagabond. Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i ...
włóczęga masculine noun. (nominative plural) włóczęgi albo włóczędzy (bezdomny) tramp, vagrant. włóczęga feminine noun. 1. (potoczny) (wędrówka) roaming ...
włóczęga - ktoś, kto wędruje po świecie i nie ma stałego zajęcia ani mieszkania.