×
Słownik języka polskiego PWN*. wyłączny. 1. «niemający poza sobą innego, istniejący jako jedyny».
Więcej pytań
wyłączny (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: przymiotnik. (1.1) należący do kogoś jednego lub przysługujący tylko jednej osobie: (1.2) będący ...
«należący tylko do jednej osoby lub przysługujący tylko jednej osobie». • wyłączność. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · wyłączny ...
sole [adjective] not shared; belonging to one person or group only. (Translation of wyłączny from the PASSWORD Polish–English Dictionary © 2014 K ...
wyłączny - wykluczający istnienie w danej sytuacji innych osób, zdarzeń lub cech tego samego rodzaju.
Rhymes: -ɔnt͡ʂnɨ; Syllabification: wy‧łącz‧ny. Adjective edit. wyłączny (not comparable, adverb wyłącznie). exclusive, sole · unique. Declension edit.
wyłączny adjective. (jedyny) [dystrybutor, importer, spadkobierca] sole(należący do jednej osoby) [prawo, przywilej, własność] exclusivedo czyjegoś ...
Jako wasz wyłączny promotor mam prawo aranżować mecze. As your exclusive promoter I have the right to arrange matches.
wyłączny adjective— · only adj · sole adj. © Linguee Dictionary, 2024 ...
wyłączny ; niewyłączni, wyłączni · niewyłączny · niewyłączna, niewyłączną, niewyłączne, niewyłącznej, wyłączna, wyłączną, wyłączne, wyłącznej · niewyłącznie, ...