wywołać (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [vɨˈvɔwaʨ̑], AS: [vyvou̯ać] ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. wywoływać).

induce [verb] (medical) to artificially make a woman start giving birth to a baby, especially by giving her drugs. produce [verb] to cause.

Słownik języka polskiego PWN* · 1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś» · 2. «przypomnieć sobie lub innym coś» · 3. «spowodować coś lub stać się przyczyną ...

Trzymaj palec wywołać till you're ready. Keep your finger off the trigger till you're ready.

wywołać - spowodować zaistnienie lub uzewnętrznienie się czegoś.

wywołać {czasownik dokonany} · 1. general. volume_up · bring forth {czas.} wywołać (też: przynieść, rodzić, wywoływać, przynosić, zrodzić). volume_up · bring on ...

Wywołać (to induce) conjugation ; on/ona/ono · Perfective future tense · wywołam ; ona · Past feminine tense · wywołałam ; on · Past masculine tense · wywołałem.

Many translated example sentences containing "wywołać" – English-Polish dictionary and search engine for English translations.

wywołać · Definicja. 3. wykonując czynności, ustalone w określonych rytuałach, nawiązać kontakt z istotami z innego świata · Kwalifikacja tematyczna. CZŁOWIEK W ...