Słownik języka polskiego PWN*. wywabić — wywabiać. 1. «wabiąc, wywołać skądś ...

«usunąć z czegoś zanieczyszczenia za pomocą środków chemicznych». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · wywabić.

wywabić - usunąć z czegoś jakąś trudno usuwalną substancję.

wywabić - skłonić kogoś do opuszczenia jakiegoś miejsca.

Rhymes: -abit͡ɕ; Syllabification: wy‧wa‧bić. Verb edit. wywabić pf (imperfective wywabiać). (transitive) to lure out; (transitive) to remove ...

I know a way to flush out the beast, once and for all.

Conjugate the Polish verb wywabić in all forms and with usage examples. Wywabić conjugation has never been easier!

wywabić transitive verb. (perfect) also wywab|iać (imperfect)1. (skłonić do wyjścia) to lure [sb] outwywabić ptaka z klatki to lure a bird out of its ...

Pozostałe wyniki. Musi mi się udać wywabić tą plamę. I know I can get this stain out. Nie możecie mnie wywabić jak plamę na ubraniu. You can't just bleach me ...

wywabiać <‑ia> [vɨvabjatɕ], wywabić [vɨvabitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. 1. wywabiać (usunąć): wywabiać plamy · entfernen. 2. wywabiać (wywołać):.