Słownik języka polskiego PWN*. wyuczyć — wyuczać. 1. «ucząc, wyćwiczyć w ...
Verb edit · (transitive) to teach, to train (a particular skill) · (transitive) to teach a trade · (reflexive with się) to gain skills by studying ...
wyuczać się - zdobywać wiedzę lub umiejętności w jakiejś dziedzinie.
Wyuczać (to do) conjugation ; on/ona/ono · Present tense · wyuczam. I do · wyuczasz ; ona · Past feminine tense · wyuczałam. I did · wyuczałaś ; on · Past masculine tense.
Więcej pytań
Co to znaczy wyzwól?
Co to znaczy Wyzuć?
Co to znaczy Wyzac?
Jak się mówi włączyć czy załączyć?
I . wyuczać <‑cza; cz. prz. ‑aj> [vɨutʃatɕ], wyuczyć [vɨutʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. przech. wyuczać kogoś zawodu · jdn einen Beruf lehren · wyuczony zawód.
Wyuczać, dok. Wyuczyć; nauczać czego, rozwijać zdolność do czego, ćwiczyć w czym; w. ś., być wyuczanym, uczyć ś. czego, przywykać do czego, wdrażać ś. w co.
wyuczać. dopuszczalne w grach (i). wyuczać. wyuczać. występowanie, Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów występujących w języku polskim - Muza SA 2001, 2005 ...
Verb edit. wyuczyć pf (imperfective wyuczać). (transitive) to teach, to train (a particular skill); (transitive) to teach a trade; (reflexive with się) to gain ...
odpowiednik aspektowy: wyuczać. Składnia. Rzosobowy, +, wyuczyć, +. KOGO/CO + CZEGO. Rzosobowy, +, wyuczyć, +. KOGO + na KOGO. Rzosobowy, +, wyuczyć, +. KOGO/CO ...
wyuczyć transitive verb. (perfect) also wyucz|ać (imperfect)1. (nauczyć) to teach (kogoś czegoś, somebody something) [wiersza, tabliczki mnożenia]wyuczyła ...