×
«umrzeć masowo; też: umrzeć jeden po drugim, do ostatniego». 2. «opustoszeć». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · wymarcie.
wymarcie z pl.m.wikipedia.org
Pomiędzy nimi tempo wymierania jest niewielkie, szacowane na wymarcie jednego gatunku co kilkaset lat. Wpływem cywilizacji ludzkiej tłumaczy się ...
Więcej pytań
wymarcie (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: rzeczownik, rodzaj nijaki. (1.1) śmierć do ostatniego osobnika; masowe umarcie.
The results in fig. 2 show the relationship between the extinction probability and g for various numbers of surviving flies in the target population. Z ...
wymrzeć {czasownik dokonany}. volume_up · volume_up · die off {czas.}.
wymrzeć (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˈvɨ̃mʒɛʨ̑], AS: [vỹmžeć], zjawiska fonetyczne: nazal. ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany ( ndk. wymierać).
Your people are facing extinction, and you're contributing to their demise.
wymrzeć · die out · wymrzeć, wymierać, wygasnąć (np. dynastia), zanikać. When a king dies childless, his dynasty dies out. (Kiedy król umiera bezpotomnie, jego ...
Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe.
wymarcie; wymarły · wymarsz · wymarzony · wymarzyć · wymaszerować. Przetłumacz "wymarcie" w innych językach. niemiecki. Darmowe aplikacje PONS. Darmowy Słownik ...