×
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «wyrwać rośliny z korzeniami» · 2. «pozbyć się czegoś złego, niepożądnego» · 3. «odłączyć od jakiejś kultury, tradycji, ...
Więcej pytań
wykorzenić - pozbawić więzi z miejscem pochodzenia, środowiskiem lub kulturą.
wykorzenić pf (imperfective wykorzeniać). (transitive) to eradicate (to pull up a plant by the roots); (transitive) to extirpate (to put an end to something ...
wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. wykorzeniać). (1.1) aspekt dokonany od: wykorzeniać · odmiana: (1.1) koniugacja VIa. [pokaż ▽] ...
wykorzenić - skutecznie zwalczyć zjawisko lub cechę, które uważa się za szkodliwe.
wykorzeniać, wykorzenić f. dk. CZ. cz. przech. 1. wykorzeniać (wyrwać): wykorzeniać chwasty · to pull [up]. wykorzeniać roślinę.
eradicate · wykorzeniać, wykorzenić, wyplenić, wypleniać, zwalczyć, zwalczać, pozbyć się, pozbywać się · extirpate. wykorzenić, wyeliminować oficjalnie.