Słownik języka polskiego PWN* · 1. «wyrwać rośliny z korzeniami» · 2. «pozbyć się czegoś złego, niepożądnego» · 3. «odłączyć od jakiejś kultury, tradycji, ...
Więcej pytań
Co to znaczy wykorzenienie?
Co znaczy wykurować się?
Co to znaczy wykreowanie?
Co to znaczy wykpić się?
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «wyrwać rośliny z korzeniami» · 2. «pozbyć się czegoś złego, niepożądnego» · 3. «odłączyć od jakiejś kultury, tradycji, ...
wykorzenić - pozbawić więzi z miejscem pochodzenia, środowiskiem lub kulturą.
wykorzenić (język polski) edytuj. wymowa: . znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. wykorzeniać). (1.1) aspekt dokonany od: wykorzeniać.
Theoretically, short-term tocolytic treatment could reduce uterine contractions while initiating factors are being eradicated. From the Cambridge English Corpus.
wykorzeniać, wykorzenić perf VB trans · 1. wykorzeniać (wyrwać): · 2. wykorzeniać fig (tępić):.
Tłumaczenia · wykorzenić {czasownik dokonany} · wykorzenić {czasownik} · wykorzenienie {nijaki} · niemożliwy do wykorzenienia {przymiotnik rodzaju męskiego}.
wykorzenić - skutecznie zwalczyć zjawisko lub cechę, które uważa się za szkodliwe.
zakorzenić, wykorzenić dk. przym. korzeniowy. związki frazeologiczne: etymologia: uwagi: tłumaczenia: szwedzki: (1.1) rycka upp; (1.2) utrota, utplåna ...
Western civilization must root out this evil, wherever it hides, or she risks defeat at the hands of global terror in a nuclear age.