×
ugasić — ugaszać «spowodować, że coś przestaje się palić». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · ugaszać.
Verb. edit. ugaszać impf (perfective ugasić). (transitive) to put out, to ... ugaszać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN ...
ugaszać - powodować, że coś, co pali się intensywnie, przestaje się palić.
Słownik języka polskiego PWN* · ugasić — ugaszać «spowodować, że coś przestaje się palić». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · ugaszanie.
wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. ugaszać, gasić). (1.1) spowodować koniec procesu palenia się czegoś: (1.2) doprowadzić do ...
ugaszać ; nieugaszana, nieugaszaną, nieugaszane, nieugaszanego, nieugaszanej, nieugaszanemu, nieugaszani, nieugaszany, nieugaszanych, nieugaszanym, nieugaszanymi ...
ugaszać verb. quench ▽ verb to extinguish or put out ...
czasowniki oznacz. kontakt fizyczny (dotykanie, uderzenie, rycie itp.) Przykłady. Pół nocy ugaszali tlące się zgliszcza. Strażacy zwykle ugaszają pożary traw ...
Więcej pytań
ugasić [ugaɕitɕ] f. dk. , ugaszać [ugaʃatɕ] <‑sza> CZ. cz. przech. ugasić · löschen · ugasić · ausmachen · ugasić ogień · das Feuer löschen · ugasić pragnienie.