ugasić — ugaszać «spowodować, że coś przestaje się palić». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · ugaszać.

Verb. edit. ugaszać impf (perfective ugasić). (transitive) to put out, to ... ugaszać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN ...

ugaszać - likwidować lub zmniejszać intensywność.

ugaszać - powodować, że coś, co pali się intensywnie, przestaje się palić.

Słownik języka polskiego PWN* · ugasić — ugaszać «spowodować, że coś przestaje się palić». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · ugaszanie.

wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. ugaszać, gasić). (1.1) spowodować koniec procesu palenia się czegoś: (1.2) doprowadzić do ...

ugaszać ; nieugaszana, nieugaszaną, nieugaszane, nieugaszanego, nieugaszanej, nieugaszanemu, nieugaszani, nieugaszany, nieugaszanych, nieugaszanym, nieugaszanymi ...

ugaszać verb. quench ▽ verb to extinguish or put out ...

ugasić [ugaɕitɕ] f. dk. , ugaszać [ugaʃatɕ] <‑sza> CZ. cz. przech. ugasić. löschen. ugasić. ausmachen. ugasić ogień · das Feuer löschen. ugasić pragnienie.

Ugaszać, dok. Ugasić; gasić: u. pożar; tłumić, zaspokajać, nasycać: u. pragnienie, chęć. Tekst ...