Google
×
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «używając różnych środków, gasić ogień» · 2. «zmniejszać siłę lub intensywność czegoś» · 3. «przyciszać, głuszyć» · 4. « ...
Więcej pytań
tłumić (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˈtwũmʲiʨ̑], AS: [tu̯ũmʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​. znaczenia: czasownik.
smother [verb] to prevent (a fire) from burning by covering it thickly. stifle [verb] to extinguish or put out (flames). (Tłumaczenie tłumić z ...
tłumić - opanowywać reakcje związane z jakimś wydarzeniem lub stanem uczuć i starać się nie okazać ich na zewnątrz.
«używając różnych środków, gasić ogień». 2. «zmniejszać siłę lub intensywność czegoś». 3. «przyciszać, głuszyć». 4. «opanowywać jakiś odruch».
tłumić - ograniczać intensywność jakiegoś zjawiska słyszalnego, widzialnego albo odczuwalnego fizycznie.
tłumić transitive verb. (imperfect)1. (gasić) to put out, to stamp out [ogień]stłumić2. (głuszyć, wyciszać) to mufflekotary tłumiły hałas uliczny the noise ...
tłumić · 1. likwidować coś, nie dać się czemuś rozwijać; · 2. hamować jakiś odruch, nie dając tym poznać czegoś po sobie; · 3. powodować, że coś jest mniej ...
(transitive) to suppress, to stifle, to smother synonyms △. Synonyms: dławić, dusić · (transitive) to damp (feelings or emotions) synonym △. Synonym: tłamsić ...
Wolkanie potrafią tłumić fizyczny ból do pewnego poziomu. Vulcans are capable of suppressing certain levels of physical pain.