Google
×
sławić (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni niedokonany. (1.1) podn. głosić czyjąś sławę, wychwalać kogoś.
sławić -awię, -awią; -aw, -aw•cie. Słownik języka polskiego PWN* · sławić «głosić czyjąś sławę». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.
Więcej pytań
Zmiany semantyczne · «rozsławić, uczynić głośnym, znanym, podziwianym» [SStp] · «rozgadać co z ujmą sławy, osławiać» [L].
sławić - przypisując komuś lub czemuś wielką wartość, uznawać osobę, czyn lub ideę godnymi szacunku, pochwały lub uwielbienia.
Słownik języka polskiego PWN*. sławić «głosić czyjąś sławę».
Tłumaczenia dla hasła „sławić“ w polsko » angielski słowniku (Przełącz na angielsko » polski). sławić CZ. cz. przech.
Sławić po staropolsku znaczyło służyć. Sławić komuś. Wychwalać kogoś to właśnie CHWALIĆ, a nie sławić... Mogę podać podobny przypadek ze zmianą znaczenia np.
Poznaj definicję 'sławić', wymowę, synonimy i gramatykę. Przeglądaj przykłady użycia 'sławić' w wielkim korpusie języka: polski.
Polish Jak użyć "sławić" w zdaniu ... Imię to mogło oznaczać "tego, który sławi rozkosz". ... Jedno z czterech płócien tworzących cykl alegoryczny, mający sławić i ...
Zwodzić, zwieść, oszustwo. Ż. Żądza · Żniwa · Żona · Życie · Życie przedziemskie · Życie wieczne · Żydzi. Sławić. Sławić. Zobacz Chwała; Wdzięczny, ...