Słownik języka polskiego PWN* · 1. «powodować jednostajny, głuchy dźwięk» · 2. «o wielu osobach: wywoływać, zwykle rozmawiając, hałas przypominający szum wiatru ...
27 mar 2024 · buzz [verb] to be filled with or make a similar noise. (Tłumaczenie szumieć z Polsko-angielski słownik PASSWORD © 2014 K Dictionaries Ltd) ...
szumieć (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˈʃũmʲjɛ̇ʨ̑], AS: [šũmʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j · . znaczenia: czasownik.
Verb edit · (intransitive) to bubble, to fizz, to effervesce · (intransitive) to rebel, to revolt · (intransitive) to carouse, to revel ...
szumieć - wydawać cichy, jednostajny odgłos przypominający długo wymawianą głoskę sz.
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «powodować jednostajny, głuchy dźwięk» · 2. «o wielu osobach: wywoływać, zwykle rozmawiając, hałas przypominający szum wiatru ...
I . szumieć CZ. cz. nieprzech. · 1. szumieć: szumieć (wydawać dźwięk) (wiatr, las, deszcz). to burble. szumieć (wydawać dźwięk) (wiatr, las, deszcz). to murmur.
Conjugate the Polish verb szumieć in all forms and with usage examples. Szumieć conjugation has never been easier!
Dąb-samograj ma liście, które, zamiast szumieć, grają, niby harfy, a gałęzie, które, zamiast skrzypieć, wtórują, niby basetle.
szumieć intransitive verb. (imperfect) szumisz, szumiał, szumieli1. (powodować szum) [czajnik, odkurzacz, wentylator] to hum, to whirsala/ulica/miasto szumi ...