×
stanowczy (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [stãˈnɔfʧ̑ɨ], AS: [stãnofčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal. ​. znaczenia: przymiotnik.
Więcej pytań
20 mar 2024 · stanowczy ; determined · stubborn ; emphatic · (opposite unemphatic) expressed with emphasis; firm and definite ; firm · decided; not changing one's ...
stanowczy «umiejący powziąć kategoryczną decyzję; też: właściwy takiej osobie» • stanowczo • stanowczość. Słownik języka polskiego pod red.
Władca Kremla okazał się jednak stanowczym przeciwnikiem, a w istocie wrogiem, koncepcji federacyjnej. ... Tak więc Trybunał Konstytucyjny jest bardzo stanowczy w ...
1. stanowczy głos, ton: stanowczy. firm. 2. stanowczy człowiek: stanowczy. decisive. stanowczy. resolute. Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i ...
stanowczy «umiejący powziąć kategoryczną decyzję; też: właściwy takiej osobie» • stanowczo • stanowczość. Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę.
stanowczy · 1. taki, który potrafi podjąć nieodwołalną decyzję, który się nie waha; zdecydowany, kategoryczny; · 2. taki, który nie znosi sprzeciwu; bezwzględny ...
Tłumaczenia · stanowczy {przymiotnik rodzaju męskiego} · stanowczo {przysłówek} · stanowczo zaoponować {czasownik dokonany} · powiedzieć coś stanowczo { ...
Adjective edit. stanowczy (comparative bardziej stanowczy, superlative najbardziej stanowczy, derived adverb stanowczo). steadfast, certain, firm, determined ...