×
Słownik języka polskiego PWN*. skonfrontować. 1. «stwierdzić podobieństwa i różnice między porównywanymi osobami, rzeczami, zjawiskami itp.».
Więcej pytań
1. «stwierdzić podobieństwa i różnice między porównywanymi osobami, rzeczami, zjawiskami itp.» 2. «powołać jednocześnie przed sąd lub przed prowadzącego ...
skonfrontować · Składnia. bez ograniczeń, +, skonfrontować, +. (z KIM/CZYM) · Pochodzenie. Od: konfrontować < niem. konfrontieren, fr. confronter, z wł.
skonfrontować (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni. (1.1) aspekt dokonany od: konfrontować.
skonfrontować {czasownik dokonany}. volume_up · volume_up · confront {czas.} ... Musimy skonfrontować się z władzami mołdawskimi. expand_more We must confront the ...
skonfrontować - jednocześnie wezwać przed sąd lub prowadzącego śledztwo świadka albo świadków i oskarżonego w celu wyjaśnienia sprawy.
This is a place where they can confront with the audience and present their skills. Chciała skonfrontować swoje plany z autentycznymi preferencjami klientów ...
porównać, zestawić, zderzyć to najpopularniejsze synonimy "skonfrontować" w tezaurusie polski. porównać · zestawić · zderzyć · przyrównać.
(transitive, literary) to confront (to set a thing side by side with; to compare) synonym △. Synonym: zestawić · (transitive, law) to bring face-to-face, to ...