rzucać (język polski) ; czas teraźniejszy, rzucam, rzucasz ; czas przeszły, m, rzucałem, rzucałeś ; ż, rzucałam, rzucałaś ; tryb rozkazujący · niech rzucam, rzucaj ...

Verb · (transitive) to throw; to pitch, to toss, to cast (to release (an object) with some force from one's hands, an apparatus, etc. · (transitive) to cast (to ...

rzucać ... throw [verb] (in wrestling, judo etc) to wrestle (one's opponent) to the ground.

1. «gwałtownym ruchem zerwać się i skoczyć w dół» · 2. «zerwawszy się z miejsca, skierować się dokądś pośpiesznie» · 3. «szybkim ruchem położyć się lub usiąść ...

rzucać - trzymając coś w ręce, wykonywać gwałtowny ruch i w jego końcowej fazie wypuszczać to z ręki, w wyniku czego przedmiot ten zaczyna się porusza...

1. rzucać (miotać się): rzucać się, rzucić się f. dk. to thrash about [ or around]. 2. rzucać (skoczyć): rzucać się, rzucić się f. dk. to fling oneself. 3.

Znajdź wszystkie tłumaczenia słowa rzucać w angielsko, takie jak throw, bowl, bung i wiele innych.

Jeśli podwoisz moją działkę, możesz rzucać. If you double my cut, he can throw.

rzucać się ... to fling o.s.. Rzucił się na łóżko. He flung himself onto the bed. ... To zbytnio rzuca się w oczy. It stands out too much. ... Rzucił się na mnie pies ...

rzucać - gwałtownie poruszać.