×
Słownik języka polskiego PWN* · rozstrzygnąć — rozstrzygać. 1. «rozważywszy coś, podjąć ostateczną decyzję».
Więcej pytań
wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni niedokonany (dk. rozstrzygnąć). (1.1) podejmować ostateczną decyzję po etapie rozważań.
clinch [verb] to settle or come to an agreement about (an argument or a bargain). decide [verb] to settle or make the result (of something) etc certain.
... rozstrzygać (sprawę, wątpliwości). rozsądzać · rozstrzygać (coś o czymś). decydować · rozstrzygający · przełomowy · rozstrzygać się · decydować się. Zagraj z ...
rozstrzygać - powodować, że coś przebiega w określony sposób i z określonym skutkiem.
rozstrzygać impf (perfective rozstrzygnąć). (transitive) to settle, to arbitrate, to decide; (reflexive with się) to be decided (e.g. one's fate).
'rozstrzygać' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.
być doprowadzanym do sytuacji, że wszyscy wiedzą, kto zwyciężył, kto ma rację lub który z elementów wzajemnie sprzecznych jest najlepszy bądź jest prawdziwy.
Sugestie ... To nie jest czas na to, żeby rozstrzygać stare zatargi. This isn't the time to settle old scores. ... Na takiej powierzchni nie będzie rozstrzygać ...
Many translated example sentences containing "rozstrzygać" – English-Polish dictionary and search engine for English translations.