×
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «spowodować pęknięcie, rozerwanie czegoś przez parcie od wewnątrz» · 2. «o doznaniach fizycznych: spowodować cierpienie ...
rozsadzić (język polski) edytuj ; (1.1) rozmnożyć roślinę dzieląc ją na części ; (1.2) popikować młode rośliny wyhodowane z nasion rosnące zbytgęsto ; (1.3) ...
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «spowodować pęknięcie, rozerwanie czegoś przez parcie od wewnątrz» · 2. «o doznaniach fizycznych: spowodować cierpienie ...
Więcej pytań
rozsadzić transitive verb. (perfect) also rozsa|dzać (imperfect)1. (usadowić) rozsadzić gości przy stole to seat guests around a table2.
rozsadzić - spowodować, że ktoś nie jest w stanie się opanować i uzewnętrznia swój stan.
W jednym zakręceniu, widły umysłu pozwolą ci uzyskać dostęp do jednej z osobistych informacji zaprojektowanych, by rozsadzić jeden z umysłów zawodników.
rozsadzić - spowodować trudne do zniesienia cierpienie w jakiejś części ciała.
'rozsadzić' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.
rozsadzić ; Formy złożone: ; Angielski, Polski ; adjudicate vtr, (settle: dispute), rozsądzać ndk. ; rozsądzić dk.
rozsadzać, rozsadzić f. dk. CZ. cz. przech. · 1. rozsadzać rośliny: rozsadzać · to plant · 2. rozsadzać gości: rozsadzać · to seat · 3. rozsadzać uczniów:.