Google
×
rozgniewać (język polski) edytuj · angielski: (1.1) anger, enrage, infuriate; (2.1) anger, get angry · francuski: (1.1) fâcher; (2.1) se fâcher, s'emporter ...
rozgniewać «wywołać w kimś gniew». rozgniewać się «wpaść w gniew». rozgniewany «wyrażający gniew». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.
Nie wiem, co go tak rozgniewało. I don't know what made him so angry. (Translation of rozgniewać from the GLOBAL Polish–English Dictionary © 2018 K ...
rozgniewać - wywołać w kimś uczucie wzburzenia i zwykle gwałtowną reakcję.
rozgniewać się · bosman, Bóg, ojciec rozgniewał się; matka, żona rozgniewała się · rozgniewać się na córkę, na dzieci, na ludzi, na podwładnych, na syna, na ...
Słownik języka polskiego PWN*. rozgniewać się «wpaść w gniew».
Verb edit · (transitive) to anger · (reflexive with się) to get or become angry ...
pobudzić kogoś do gniewu,; podekscytować,; podenerwować,; podirytować,; podminować,; podniecić,; podokuczać,; podrażnić,; podziałać komuś na nerwy,; pogniewać, ...
rozgniewać transitive verb. (perfect)(rozzłościć) to anger, to enragerozgniewał mnie swoim uporem I was angered by his stubbornessco cię tak rozgniewało?