przeciwstawienie «osoba, rzecz, cecha, zjawisko krańcowo różniące się od innej osoby, rzeczy, cechy, od innego zjawiska». przeciwstawić — przeciwstawiać.

przeciwstawiłem +(e)m przeciwstawił, przeciwstawiłam +(e)m przeciwstawiła, przeciwstawiłom +(e)m przeciwstawiło, przeciwstawiliśmy +(e)śmy przeciwstawili

przeciwstawiony, nieprzeciwstawiony, przeciwstawieni, nieprzeciwstawieni. ż, przeciwstawiona, nieprzeciwstawiona, przeciwstawione, nieprzeciwstawione. n ...

Słownik języka polskiego PWN*. przeciwstawić — przeciwstawiać. 1. «zestawić ze sobą na zasadzie przeciwieństwa postacie, rzeczy, pojęcia całkowicie od siebie ...

Gramatyka i deklinacja przeciwstawienie ; przeciwstawienie · przeciwstawieniem · przeciwstawieniu · przeciwstawienie ; przeciwstawienia · przeciwstawieniami.

przeciwstawienia. celownik, przeciwstawieniu. biernik, przeciwstawienie. narzędnik, przeciwstawieniem. miejscownik, przeciwstawieniu. wołacz, przeciwstawienie ...

W swoim ostatnim przemówieniu prezydent wezwał do przeciwstawienia się militarystom, jako zdrajców określił tych, którzy wystąpili po stronie puczystów.

przeciwstawień. dopuszczalne w grach (i). przeciwstawienie. przeciwstawienie. występowanie, Uniwersalny słownik języka polskiego - PWN 2003, 2006, ...

Ale w większości przypadków, ludzie przerywają inną osobę do wyrażania własnych poglądów i do przeciwstawienia się, co zostało powiedziane.

trotzen * · przeciwstawiać się, stawiać czoła, nie dawać się, być upartym · jemandem entgegentreten · stawać komuś na drodze, przeciwstawiać się.