Google
×
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «ten, kto bije się z kimś; też: państwo, armia itp. będące w stanie wojny z kimś» · 2. «ten, kto występuje przeciw komuś lub ...
Więcej pytań
przeciwnik (język polski) edytuj · angielski: (1.1) enemy, opponent, partner, adversary · arabski: (1.1) عدو, معارض · baskijski: (1.1) aurkari · bułgarski: (1.1) ...
przeciwnik ; adversary · (formal) an opponent or an enemy ; antagonist · an opponent or enemy ; competitor · a person etc who takes part in a competition; a rival.
Przeciwnik, wróg, nieprzyjaciel – osoba, grupa osób (zorganizowana lub niezorganizowana), wojska lub siły paramilitarne, elementy narodowe lub sojusznicze, ...
Synonimy do słowa przeciwnik: 1. nieprzyjaciel, wróg, tępiciel: 2. rywal, konkurent, współzawodnik, kontrkandydat, dyskutant, antagonista, kontrpartner, ...
29,67 zł
Przeciwnik. Emmanuel Carrère. Siedemnaście lat kłamstwa. Banalność zła i destrukcyjna moc społecznej presji. Powieść oparta na autentycznej historii kryminalnej ...
przeciwnik - osoba, która występuje przeciwko innej osobie w jakimś sporze.
Old Polish edit. Etymology edit · Inherited from Proto-Slavic *protivьnikъ. By surface analysis, przeciwny +‎ -ik. Pronunciation edit.
45,82 USD
Print length. 196 pages · Language. Polish · Publisher. MUZA S.A. · Publication date. January 1, 2004 · Dimensions. 3.94 x 0.39 x 7.09 inches · ISBN-10. 8373195270.
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «ten, kto bije się z kimś; też: państwo, armia itp. będące w stanie wojny z kimś» · 2. «ten, kto występuje przeciw komuś lub ...