Słownik języka polskiego PWN* · 1. «odprawiać pokutę» · 2. «w religii katolickiej: cierpieć w czyśćcu za grzechy, oczekując zbawienia» · 3. «według wierzeń ...
Więcej pytań
Co to znaczy pokutować?
Co to znaczy słowo pokrótce?
Pokuta
Religia
Pokuta – w wielu religiach kara za grzechy, połączona z żalem i skruchą. Praktyka religijna, której celem jest udoskonalenie. Działanie narzucone przez innych lub wybrane dobrowolnie, mające zadośćuczynić Bogu lub ludziom wyrządzone zło. Wikipedia
pokutować (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ˌpɔkuˈtɔvaʨ̑], AS: [pokutovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. . znaczenia: czasownik.
«w religii katolickiej: cierpieć w czyśćcu za grzechy, oczekując zbawienia». 3. «według wierzeń ludowych: straszyć po śmierci pod postacią ducha».
Verb edit · (intransitive) to atone, to do penance, to expiate synonyms △. Synonyms: odbywać pokutę, odpokutowywać · (intransitive) to languish ...
pokutować - w religii katolickiej: cierpieć w czyśćcu za grzechy.
atone [atoned|atoned] {czas.} pokutować (też: odpokutować, odpokutowywać).
pokutować CZ. cz. nieprzech. · 1. pokutować f. dk. od- REL. (odprawiać pokutę): pokutować. to do penance · 2. pokutować f. dk. od- (cierpieć): pokutować za coś.
pokutować - trwać jako coś nieaktualnego, co już dawno powinno się zmienić albo zniknąć.
Jeżeli będziesz pokutować ze swoich grzechów, będę wierny i oczyszczę cię z niesprawiedliwości. If you repent of your sins, I will ...
Tylko siedzieć, modlić się i pokutować za grzechy. Just sit and fast and pray and atone for your sins.