×
1. «wyrzucić z ust ślinę albo flegmę» · 2. pot. pejor. «znieważyć kogoś» · 3. pot. «strzelić gradem kul» ...
Więcej pytań
pluć z pl.wiktionary.org
mężczyzna pluje (1.1). wymowa: IPA: [pluʨ̑], AS: [pluć]: ​. znaczenia: czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wypluć). (1.1) wyrzucać, wydalać coś z ust, ...
Inni wyszukiwali również
31 lip 2024 · It's forbidden to spit. pluć na kogoś / coś. ○. nie liczyć się z kimś lub z czymś.
Old Polish · Alternative forms · Etymology · Pronunciation · Verb · References.
pluć < f. dk. plunąć> CZ. cz. nieprzech. 1. pluć (wypluwać ślinę): pluć. to spit. 2. pluć przen. pot. (lekceważyć): pluć na kogoś/coś.
pluć - wyrzucać z ust ślinę lub to, co znalazło się lub zalega w ustach.
pluć · 1. wyrzucać z ust, np. ślinę; · 2. przenośnie: wymyślać komuś, znieważać kogoś; · 3. przenośnie: sypać gradem kul, strzelać ...
Słownik języka polskiego PWN*. pluć zob. plunąć.
'pluć' - odmiana czasownika - polski - koniugacja bab.la pomaga odmieniać czasowniki przez osoby oraz wszystkie czasy polskie.