Google
×
Słownik języka polskiego PWN* · panować. 1. «sprawować rządy w jakimś kraju». 2. «przewodzić komuś». 3. «podporządkowywać coś sobie». 4. «umieć kontrolować ...
Więcej pytań
panować (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [pãˈnɔvaʨ̑], AS: [pãnovać], zjawiska fonetyczne: nazal. ​. znaczenia: czasownik nieprzechodni niedokonany ( dk.
W mieście panował spokój. Peace reigned in the town. (Tłumaczenie panować z Polsko-angielski słownik GLOBAL ...
«sprawować rządy w jakimś kraju». 2. «przewodzić komuś». 3. «podporządkowywać coś sobie». 4. «umieć kontrolować uczucia, odruchy itp.».
Verb edit · (intransitive) to be widespread; to prevail (of a condition, idea, etc.) Z powodu wojny domowej w kraju panuje głód. · (intransitive) to be in ...
panować. Hasło ma wiele znaczeń, wybierz to, które Cię interesuje. 8. rozmawiając. Definicja. 8. pot. żart. zwracać się do innej osoby, używając formy „pan”, a ...
Na świecie powinny panować: pokój, sprawiedliwość i szczęście. Peace, justice and happiness should reign in the world.
panować · Definicja. 1. sprawować władzę na jakimś terytorium · Kwalifikacja tematyczna. CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE · Połączenia. król, książę, monarcha; klasa; ...
panować intransitive verb. (imperfect)1. (władać) to rule(królować) to reigndynastia panująca the ruling dynastyStefan Batory panował w latach 1576-1586 ...
6 mar 2024 · control [verb] to hold back; to restrain (oneself or one's emotions etc). (Tłumaczenie panować nad sobą z Polsko-angielski słownik PASSWORD ...