×
Słownik języka polskiego PWN*. otruć «pozbawić kogoś życia za pomocą trucizny».
Więcej pytań
otruć (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. truć, otruwać). (1.1) spowodować objawy choroby lub śmierć poprzez ...
otruć · Definicja. spowodować czyjąś śmierć przez podanie trucizny · Kwalifikacja tematyczna · Połączenia. sprawca otruł kogoś; otruć cesarza, króla, psa, ...
otruć «pozbawić kogoś życia za pomocą trucizny». otruć się «otruć samego siebie». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · otruć.
Inni wyszukiwali również
otruć transitive verb. (perfect)to poisonotruć kogoś cyjankiem to poison somebody with cyanidetruć. otruć. (perfect)otruć sięto poison oneselfpies otruł się ...
otruć się · Definicja. zabić się, przyjmując truciznę · Kwalifikacja tematyczna. CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA · Relacje znaczeniowe. hiperonimy: · Połączenia.
Tłumaczenie hasła "otruć się" na angielski · Może to dlatego mężczyzna i kobieta próbują otruć się nawzajem. · Nie mogłem przypadkowo otruć się czymś w domu.
Tłumaczenia dla hasła „otruć“ w polsko » angielski słowniku (Przełącz na angielsko » polski) · I . otruć <-uje> CZ. cz. przech. · II . otruć otruć się CZ. cz.
"otruć" — Słownik kolokacji angielskich · take poison •. Kolokacje: czasownik + poison · give birth • give way • give rise •. Kolokacje: give + rzeczownik.