×
Słownik języka polskiego PWN* · 1. «ogarnąć coś ze wszystkich stron lub dookoła» · 2. «obdarzyć kogoś jakimś uczuciem» · 3. «obstąpić kogoś lub coś» · 4. « ...
otoczyć (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ɔˈtɔʧ̑ɨʨ̑], AS: [otočyć] ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. otaczać).
otoczyć - zaspokoić czyjeś potrzeby uczuciowe i okazać troskę o daną osobę.
OTOCZYĆ - translate into English with the Polish-English Dictionary - Cambridge Dictionary. ... otoczyć. verb [ transitive ] · [ perfective ] /ɔtɔʧɨʨ/. See.
Więcej pytań
«ogarnąć coś ze wszystkich stron lub dookoła». 2. «obdarzyć kogoś jakimś uczuciem». 3. «obstąpić kogoś lub coś». 4. «stanowić czyjeś towarzystwo».
Powinniśmy otoczyć górę i zaczekać, aż wyjdą. We should surround the mountain and wait for them to come out.
otoczyć ; encircle · to surround ; enclose · to shut in ; surround · to be, or come, all round.
otoczyć. Hasło ma wiele znaczeń, wybierz to, które Cię interesuje. 3. miasto wojskiem. Definicja. 3. zebrać się wokół kogoś, tworząc zamykający się krąg ...
Verb edit · (transitive) to surround · (transitive) to encircle, to hem in · (reflexive with się) to surround oneself with (someone or something) ...
otoczyć transitive verb ; 1. (okalać) to surround, to enclosepałac był otoczony parkiem the palace was surrounded with albo by a park ; 2. (okrążyć) to surround ...