×
Czy chodziło Ci o: osamotnić
osamotniony, osamotniały «opuszczony przez bliskich i żyjący w samotności». Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego* · osamotnieć · osamotnienie ...
Słownik języka polskiego PWN*. osamotnieć «zostać samotnym».
osamotnieć - zacząć być w sytuacji, w której nie ma się przy sobie osób bliskich.
osamotnienie (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: rzeczownik, rodzaj nijaki. (1.1) brak towarzystwa, uczucie samotności.
Więcej pytań
osamotnieć. osamotnieć. występowanie, Słownik ortograficzny: rejestr wyrazów ... osamotnieją, osamotnieje, osamotniejecie, osamotniejemy, osamotniejesz, ...
osamotnićosamotnieć. osamotnienie neuter noun. (singulare tantum) loneliness, solitudeżyć w osamotnieniu to live in solitudeogarniało ją poczucie osamotnienia ...
Rhymes: -ɔtɲa; Syllabification: sa‧mot‧nia. Noun edit. samotnia f. (literary) hermitage (place of seclusion) synonym △. Synonym: pustelnia.
OSAMOTNIEĆ ⭐ Największy polski słownik Scrabble ✓ Czy słowo OSAMOTNIEĆ jest dopuszczalne w grach? ✓ Lista anagramów ➤ Wygraj każdą grę!
osamotniejże. dopuszczalne w grach (i). osamotnieć. osamotnieć. występowanie ... osamotnieją, osamotnieje, osamotniejecie, osamotniejemy, osamotniejesz, ...
osamotnieć – ”zostać samotnym, opuszczonym”. Po wyjeździe gości bardzo osamotniał. osamotnić – „opuścić kogoś, pozostawić samego (bez opieki, pomocy) ...