Słownik języka polskiego PWN - znaczenie słów, ich pisownia, odmiana i pochodzenie, frazeologia, porady i ciekawostki językowe.

«wydzielić z roztworu jakąś substancję w postaci osadu przez dodanie odczynnika». 7. «o wodzie, wietrze itp.: nanieść coś, powodując powstanie osadów».

osadzić (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. osadzać). (1.1) aspekt dokonany od: osadzać.

set [verb] to fix in the surface of something, eg jewels in a ring. (Tłumaczenie osądzić z Polsko-angielski słownik PASSWORD © 2014 K Dictionaries Ltd) ...

osadzić - przytwierdzić jakąś rzecz, wsadzając jej koniec lub brzeg w otwór innej rzeczy albo nakładając ciasno na coś.

osądzić (język polski) edytuj. wymowa: IPA: [ɔˈsɔ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS: [osõńʒ́ić], zjawiska fonetyczne ...

Pani Makepeace chce go teraz osadzić w więzieniu. Ms Makepeace now wants to incarcerate him.

osadzić transitive verb ; 1. · umocować · to plant, to fastenosadził papierosa w szklanej fifce he planted a cigarette in a glass holder ; 2. · osiedlić · to settle ...

Przed nim, za świetlistym snopem, stał jakiś człowiek. ... Milicjant jednak naciągnął smycz, osadził psa na miejscu, czekając, aż się zbliży tyraliera. ... „Sita” ...

osadzić transitive verb. (perfect) also osa|dzać (imperfect)1. (umocować) to plant, to fastenosadził papierosa w szklanej fifce he planted a cigarette in a ...