×
orędownik «ten, kto wstawia się za kimś lub za czymś» • orędowniczka • orędownictwo • orędować. Włącz obsługę javascript! zgłoś uwagę.
Więcej pytań
orędownik (język polski) edytuj · angielski: (1.1) proponent, advocate, apostle · bułgarski: (1.1) ходатай m · esperanto: (1.1) advocato, probatalanto.
Inni wyszukiwali również
orędownik «ten, kto wstawia się za kimś lub za czymś» • orędowniczka • orędownictwo • orędować. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*.
orędownik - osoba popierająca jakąś ideę lub inną osobę i występująca w jej obronie lub na jej rzecz.
orędownik z pl.m.wikipedia.org
Redaktorem naczelnym został dr Roman Szymański mający wówczas 30 lat. Pismo traktowało głównie o sprawach politycznych i społecznych, trzymając się ściśle zasad ...
orędownik · 1. idei · 2. Chrystusa. CHRONOLOGIZACJA: XV w., SStp.
Jako najbardziej aktywny i znaczący orędownik zniesienia kary śmierci na świecie, UE ma obowiązek wspierania na całym świecie społeczeństwa obywatelskiego i ...
Przewodnik po pismach świętych. Spis treści · Wstęp. Ⅰ. Ⅰ Księga Mojżeszowa. Ⅱ. Ⅱ Księga Mojżeszowa. Ⅲ. Ⅲ Księga Mojżeszowa. Ⅳ. Ⅳ Księga Mojżeszowa.
1. osoba wstawiająca się za kimś lub za czymś, popierająca jakąś osobę lub ideę; 2. dawniej: osoba, której powierzono wykonanie określonego zadania ...
orędownik masculine noun. also orędowniczka (feminine)(książkowy) advocate (kogoś/czegoś, of a. for somebody/something)promoter (czegoś, of something)był ...