×

Orzeczenie

Językoznawstwo
Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu. Najczęściej jest wyrażone osobową formą czasownika, np. Jego żona biega codziennie. Po długiej, męczącej podróży doszliśmy do celu wyprawy. Orzeczenie wyrażone jednym... Wikipedia
Więcej pytań
Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu. Najczęściej jest wyrażone osobową formą czasownika (jest to wtedy tzw. orzeczenie ...
Orzeczenie jest najważniejszą częścią zdania, bez której nie może ono istnieć. Informuje o tym, co podmiot robi, bądź w jakim stanie się znajduje. Odpowiada na ...
Orzeczenie to najważniejsza część zdania wyrażona czasownikiem w formie osobowej. Informuje o czynności, którą wykonuje podmiot, stanie, ...
orzeczenie (medycyna) – opinia lekarska na temat stanu zdrowia przebadanej osoby, zwana orzeczeniem lekarskim.
Podmiot to wykonawca czynności wyrażonej orzeczeniem, np. Mary zajrzała przez mur do ogrodu. Klucz pasował do zamka w furtce.
predicate [noun] (linguistics) what is said about the subject of a sentence. ruling [noun] an official decision. (Tłumaczenie orzeczenie z Polsko-angielski ...
Film dla zapytania orzeczenie
Czas trwania: 5:53
Opublikowano: 30 mar 2020
Podmiot wraz z orzeczeniem tworzy związek główny. Najczęściej wyraża informację o osobie, rzeczy związanej z wykonywaną czynnością wyrażoną przez orzeczenie.
orzeczenie (język polski) edytuj · angielski: (1.1) predicate; (1.2) opinion, statement; (1.3) judgement, ruling · białoruski: (1.1) выказнік m · duński: (1.1) ...