×
Słownik języka polskiego PWN*. oczarować — oczarowywać. 1. «wzbudzić zachwyt, fascynację ...
Więcej pytań
oczarować się — oczarowywać się «wzbudzić sympatię w sobie nawzajem». oczarowanie «urzeczenie, fascynacja». Słownik języka polskiego pod red.
6 mar 2024 · oczarować ; beguile · to charm or amuse (a person) ; charm · to attract and delight ; enchant · to delight ; enthral , enthrall · to delight greatly.
oczarować (język polski) edytuj. wymowa: ​. znaczenia: czasownik przechodni dokonany (ndk. oczarowywać). (1.1) aspekt dokonany od: oczarowywać.
oczarować · oczarować audytorium, jurorów, kapitułę, kobietę, mężczyznę, publiczność, słuchaczy, widownię · oczarować pięknem, urodą, urokiem, uśmiechem, ...
oczarować {czas. dk} · volume_up. becharm · bewitch · charm · delight · enchant · entrance · smite · ensorcell; ravish. volume_up. oczarowany ...
Mike musiał oczarować ktoś, abyśmy dostali tak dobry stolik. Mike must've charmed somebody to get us this good table.
oczarować się - odczuć przyjemność z kontaktu z kimś lub czymś zaskakująco pięknym lub wyjątkowym.
oczarować ; oczaruj, oczarujcie, oczarujcież, oczarujmy, oczarujmyż, oczarujże.